Geschiedenis

De Limousin is een oeroud ras dat stamt uit het westelijk deel van het Franse Massif Central, de streek rond de stad Limoges. Aan die streek dankt het ras ook zijn naam. Van oorsprong is de Limousin een trekdier dat werd geselecteerd op goede werkeigenschappen.

De veredeling van de Limousin begon in het midden van de zeventiende eeuw. Twee eeuwen later bereikte Charles de Luobardy van Les Monts d' Ambazac opmerkelijke kwaliteitsverbeteringen. Hij mag daarom als de grondlegger van het ras beschouwd worden.

In 1854 werd de Limousin officieel als ras erkend. De oprichting van het Herd Book Limousin (HBL) in Frankrijk was in 1886. Tot die tijd behoorde de Limousin, evenals de rassen die later verenigd werden onder de naam Blonde d' Aquitaine, tot het blondvee in Zuidwest Frankrijk. De Limousin neemt van de drie Franse vleesrassen in Frankrijk een middenpositie in als het gaat om aantallen. De Charolais is in de meerderheid en de Blonde d' Aquitaines volgen de Limousin. In Nederland is het ras beduidend kleiner, wat natuurlijk te maken heeft met de grootschalige melkveehouderij in ons land.

De overgang van werk en trekdier naar vleesras vond pas plaats in de vorige eeuw. De basis voor de moderne Limousin werd in de jaren twintig gelegd. Eind jaren 60 kwamen de eerste Limousins naar Nederland. In 1970 werd de vereniging Limousin Stamboek Nederland opgericht om de oorspronkelijke eigenschappen ook in Nederland te bewaken. Door hun soberheid, hun goede beenwerk en vooral de gemakkelijke manier waarop Limousins kalven, zijn ze zeer geliefd voor de begrazing van natuurgebieden.

Vandaag de dag is het Limousinras wereldwijd verspreid, mede door haar snelle aanpassing aan verschillende klimaten.

De Limousin trok naar het Centraal Massief en ontwikkelde in de rotsige heuvels extra vleesspieren en een sterk beendergestel. Doordat de runderen gemakkelijk waren te onderhouden - ze waren zelfredzaam en tevreden met wat de natuur hen gaf - waren ze zeer geschikt als werkdier in land-en wijnbouw.

De veredeling van de Limousin begon in het midden van de zeventiende eeuw. Twee eeuwen later bereikte Charles de Luobardy van Les Monts d' Ambazac uit de Franse Limousin opmerkelijke kwaliteitsverbeteringen. Hij mag daarom als grondlegger van het ras beschouwd worden dat in 1854 officieel als ras werd erkend.

Het ras wordt goed beschermd om de oorspronkelijke, sterke kwaliteiten te waarborgen:

• Het ras heeft zeer zelden een keizersnede nodig om te kalven,
• De Limousin is vroegrijp,
• vruchtbaar en
• de Limousin heeft een sterke gezondheid, waardoor het ras alleen in gevallen van nood een antibioticabehandeling krijgt. Daardoor is het vlees bij het slachten doorgaans antibiotica-vrij.

In Nederland wordt het ras bewaakt door de vereniging Limousin Stamboek Nederland. Deze stamboekvereniging werd in 1970 opgericht, in de tijd dat de eerste veehouders in Nederland Limousins gingen houden en is tot vandaag het erkende Limousin stamboek in Nederland. Door de soberheid, het goede beenwerk en vooral de gemakkelijke manier waarop Limousins kalven, zijn ze zeer geliefd voor de begrazing van natuurgebieden. Vandaag de dag zijn de Limousins over heel Nederland verspreid, en worden er ongeveer 5000 kalveren geboren van een Limousinstier. Door de strenge selectie en import vanuit Frankrijk en Engeland, is de kwaliteit van de Limousins in Nederland te laatste jaren enorm toegenomen.

We zien dan ook dat kwaliteitsbewuste consumenten steeds meer geïnteresseerd zijn in vlees van de Limousin: een mooi vleesproduct voor een normale prijs.